Inżynieria środowiska
Encyklopedia PWN
chemia
nauka przyrodnicza zajmująca się budową, właściwościami substancji, ich jakościowymi i ilościowymi przemianami, warunkami, w których te przemiany zachodzą i efektami energetycznymi oraz zjawiskami, głównie elektrycznymi, które im towarzyszą.
[gr. chēmeía ‘magia’],
higiena
gałąź medycyny; nauka zajmująca się badaniem wpływu czynników środowiska naturalnego, sztucznego i społ. na człowieka, jego zdrowie i życie.
[gr. hygieinós ‘zdrowy’, ‘zdrowotny’],
nauki, które badają zjawiska i ustalają prawidłowości zachodzące w świecie wytworów i procesów powstałych w wyniku działalności człowieka w zakresie techniki;
zachowanie, zachowanie się,
psychol. jedno z podstawowych pojęć psychologii; w najszerszym znaczeniu — każda dająca się obserwować reakcja na bodźce z otoczenia lub ogół reakcji i ustosunkowań organizmu żywego do środowiska.
projektowanie takich produktów i procesów chem., które pozwalają zredukować lub wyeliminować użycie i wytwarzanie substancji niebezpiecznych;
botanika
nauka o roślinach, ich budowie, rozwoju, klasyfikacji, funkcjach życiowych i zależności od warunków środowiska;
[gr. botanikós ‘zielarski’ < botánē ‘roślina’],
